Op 9 en 10 juli 1961 was het groot feest ten huize de familie Schoels – Put en in de parochie St-Martinus Gors-Opleeuw.
Seminarist Walter Schoels werd samen met 4 mede-seminaristen vanuit het dekenaat Borgloon* in de onlangs gerestaureerde Sint-Odulphus kerk van Borgloon door Monseigneur van Zuylen priester gewijd. ( *dekenaat Borgloon is sinds 2020 opgeheven en samengevoegd met het dekenaat Sint-Truiden tot het nieuwe Dekenaat Sint-Truiden)
Begin apostolaat
De jong gewijde priesters die niet voor het onderwijs voorbestemd waren begonnen hun apostolaat meestal in Wallonië.
EH Schoels werd kapelaan in de mijnwerkers wijk Montegnée Sint-Joseph. Een echt rood bastion met verschillende nationaliteiten maar waar de kerk bij de zondags vieringen bomvol zat. Hij was er zeer graag gezien en had ook een goede samenwerking met de gemeentelijke overheid; want de parochie had ‘een cercle’ (parochiezaal) waar de gemeente graag gebruik van maakte en voor wat hoort wat.
Na 5 jaar Wallonië werd EH W. Schoels kapelaan in de Sint-Trudo parochie van Helchteren. Bij zijn aankomst in Helchteren keken de parochianen wel op. De kapelaan arriveerde er met rood BMW’tje. Nooit gezien! Hij had zijn auto bij een bevriende Italiaanse garagist in Montegnée gekocht.
Hij was er proost van verschillende verenigingen en ook bouwheer voor de uitbreiding van de lokalen van het katholiek onderwijs.
Dat EH Schoels in Helchteren op handen gedragen werd mocht hij tien jaar geleden, bij zijn gouden priester jubileum, nog ondervinden.
De harmonie van Helchteren kwam zijn viering toen de ganse namiddag opluisteren. Het was ook in Helchteren dat zijn ouders, na het zware labeur op de boerderij aan de Haagsmeerstraat in Gors-Opleeuw, bij hem kwamen genieten van hun wel verdiend pensioen.
Priesterschap in federaties Heers en Borgloon
Na 18 jaar Helchteren werd hij pastoor van de parochies O.L.V Ten Hemelopneming Heks en Sint-Lambertus Horpmaal. Dat was de tijd van 4 weekend vieringen. Twee in Heks en twee in Horpmaal. Dit was voor hem geen last, hij ervaarde dit als zijn roeping.
Toen hij na 8 jaar Heks-Horpmaal moest verlaten, was de verslagenheid in beide parochies groot. Want ook in deze parochies was hij zeer geliefd.
De parochie Vreren kon hem niet bekoren en zo werd hij pastoor van Hoepertingen en na het overlijden van EH Biesmans in 1992 werd hij ook pastoor van Gotem waar hij bij zijn pensionering in 2001 definitief kwam wonen. Hij heeft er steeds de diensten blijven doen evenals de zondagsvieringen in andere parochies van de federatie zoals Broekom en Kerniel. Bij kerkelijke feestdagen neemt hij nog steeds zijn pastorale verantwoordelijkheid op door voor te gaan in de vieringen en de communie te brengen bij zieken en bejaarden
Zijn belofte en devotie
Tijdens zijn 60 jaar priester ambt heeft hij de boodschap, zijn Heer dienen, het geloof verkondingen en ten dienste staan van zijn parochianen, die hij bij zijn priesterwijding van Monseigneur van Zuylen mee kreeg, steeds hoog in het vaandel gedragen.
Hij heeft heel veel verering voor Onze Lieve Vrouw de H. Maagd Maria. Talrijke keren is hij naar Lourdes geweest als geestelijke begeleider, maar ook zijn bezoeken aan Scherpenheuvel en Banneux zijn niet te tellen. De laatste tijd zoekt hij het korter bij O. L. Vrouw CAUSA NOSTRAE LAETITIAE in de basiliek van Tongeren of met de fiets naar de kapel van Helshoven.
Een ‘sportieve’ priester
Er loopt echter nog een rode draad doorheen 60 jaar priesterschap: namelijk de sport, vooral de duivensport. Toen hij in 2001 met pensioen ging werd hem door de parochianen van Sint- Vedastus Hoepertingen en Sint-Dionysius Gotem een ‘duivenkot’ als geschenk aangeboden. Dit is nu nog altijd zijn ontspanning waar hij, met kennis van zaken, uren kan over vertellen. Toen de sportredactie van het Het Belang van Limburg in november 2018 startte met “ Het verhaal van de week” mocht hij de spits afbijten met “ De Vredesduif van Gotem”.
Hij speelt nog steeds graag met de kaarten en was jaren lang rechts-back van de Limburgse voetballende kapelaans.
Tot voor enkele jaren was hij een trouwe bezoeker op Stayen om zijn favoriete ploeg STVV aan de moedigen. De wieler- en voetbalsport volgt hij nog steeds via de TV op de voet.
Dankbaar
Pastoor W. Schoels is zijn ouders, broers en zus en gans zijn familie nog steeds zeer dankbaar voor de steun die hij van hen tijdens zijn seminarietijd en zijn 60 jaar priesterschap heeft mogen ondervinden.
Ook is hij Jetje zeer dankbaar omdat zij al jaren elke dag voor zijn middageten zorgt en om ’s avonds samen nog een kaartje te leggen.
“ De laatste zullen de eersten zijn “
Die zin heeft hem geïnspireerd om priester te worden zegt EH W. Schoels. En volgens hem is nu de parabel van “de trouwe knecht” voor hem van toepassing.
EH pastoor Schoels was en is nog steeds een echte volksmens zoals ook Pastoor Munte dat was in de serie ‘Wij, Heren van Zichem’.
De parochiegemeenschap Gotem en de pastorale eenheid H. Odilia wenst pastoor Schoels nog vele mooie jaren in de St-Dionysius parochie en ten dienste van zijn Heer.
Ludo Wathion
Voorzitter kerkfabriek
St-Dionysius Gotem
